
تخفیف اولین خرید
20% تخفیف برای اولین خرید با کد تخفیف welcome
چه میزان از فعالیت های فوق برنامه برای دانش آموزان مفید است
سعید قاسمیثبت شده در تاریخ 1399/06/13 توسط سعید قاسمی

در دنیای امروز، یاد گرفتن مهارتهای مختلف ممکن است واقعا ایده خوبی به نظر برسد، اما آیا صاحب نظران این عرصه نیز با این مطلب موافق اند؟
تحقیقات اخیر نشان می دهد که نسل جدید از نظر ذهنی نسبت به نسل های قبل درگیری بیشتری در دوران تحصیل دارند، روانشناسان بر این باورند که موفقیت بیشتر، به تنها هدف برای دانش آموزان و دانشجویان تبدیل شده است به طوریکه موفقیت بر شادکامی آنها تقدم بیشتری دارد. در حالیکه افرادی که به معیارهای درونی رضایت در خود اهمیت می دهند، احساس خوشحالی بیشتری دارند.
روانشناسان میگویند ما با محدود کردن زمان بازی فرزندانمان و کنترل و نظارت مکرر، به آنها آسیب میزنیم، که باعث می شود کنترل زندگی خودشان را نیز از آنها بگیریم. اگرچه گاهی اوقات ممکن است فکر کنیم که در آینده از ما برای این کار تشکر خواهند کرد، اما در واقع ما داریم احساس آنها از خود کنترلی را کاهش می دهیم و به آنها اجازه نمی دهیم که خودشان جستجو کنند. تقریبا طی چند دهه گذشته سطح اضطراب کودکان، ۵۰۰ تا ۸۰۰ درصد افزایش یافته که دلیل اصلی آن هم همین محروم کردن آنها از حق انتخاب است.
یک مطالعه دیگر نشان میدهد که بزرگترین پیشبینیکننده موفقیت، مهارتهای اجتماعی است نه دستاوردهای علمی. پس با این منطق، باید زمان کافی به فرزندتان بدهید تا بازی کند. اینکه آنها فقط میخواهند به تنهایی بازی کنند اشکالی ندارد، اما اگر شما ببینید که میخواهند شما و یا بچههای دیگر را دعوت کنند که به آنها ملحق شوید، باید آنها را دنبال کنید و آزادانه و بدون محدودیت با آنها بازی کنید که در نهایت به توسعه روابط اجتماعی و فهم بهتر فرزندتان از خودش منجر می شود.
اما اگر والدین آنها را تشویق نکنند تا فعالیتهای فوقبرنامه خود را انجام دهند، چگونه دانش و مهارتهای خود را به دست خواهند آورد و به دنبال علایق خود خواهند رفت ؟
روانشناسان معتقدند که بهترین گزینه، ثبت نام فرزندان در فعالیتی است که عمیقا علاقه دارند و می خواهند در آن شرکت کنند. آنها همچنین مقایسه ای بین انجام ورزش های تیمی و شرکت در ورزش های تک نفره و سازمان یافته انجام داده اند که برای مثال وقتی کودکان فوتبال بازی می کنند مجبور اند با اعضای تیم ارتباط برقرار کنند و برای حل مشکلات مذاکره و هم فکری کنند. علاوه بر این آنها برنامه ریزی، هماهنگی پا و چشم، تلاش برای ایجاد موقعیت، بهبود عملکرد در زمان مناسب را یادگرفته و استفاده می کنند.