نکاتی درباره داشتن اینترنت امن که باید به فرزندتان آموزش دهید
سعید قاسمیثبت شده در تاریخ 1399/07/01 توسط سعید قاسمی
استفاده از اینترنت در میان جوانان به اوج خود رسیده است. اکنون به لطف وجود تلفن های هوشمند، کامپیوتر، تبلت، کنسول های بازی و حتی ساعت های هوشمند، جدا کردن اینترنت از فرزندانمان تقریبا غیر ممکن است. حتی اگر کودکان، از تمامی این وسایل جدا شوند، باز هم اینترنت به راحتی در دسترس است. درسی که برای بزرگسالان در اینجا وجود دارد این نیست که کودکان را از اینترنت دور نگه دارند، که به احتمال زیاد این کار باعث طغیان آنها خواهد شد، اما به جای آن اینترنت ایمن را به آنها آموزش هید تا مطمئن شوید که آنها در یک فضای امن آنلاین قرار دارند. این وظیفه نه تنها والدین، بلکه تمام بزرگسالان است که در برخی موارد مسئولیت کودکان را بر عهده دارند، مانند: معلمان، پدربزرگ و مادربزرگ و ...
در این مقاله نکاتی برای امنیت اینترنت ارايه کرده ایم که برای کودکان بسیار حیاتی هستند.
۱. خطر وجود غریبه ها
یک درس مهم در زندگی واقعی و آنلاین، خطر وجود غریبه هاست. برخورد به شکل رو در رو با یک غریبه خطر کمتری دارد، چرا که اگر یک کودک فردی را نشناسد، می دانند که باید از او اجتناب کند و طلب کمک کند. با این حال، در فضای مجازی یک بعد اضافی به اسم گمنامی وجود دارد. هر کسی می تواند در فضای مجازی هر فعالیتی را انجام دهد. از آنجا که اجتناب از هر فرد غریبه ای به صورت آنلاین غیر ممکن است، ضروری است که کودکان به جای آن رفتار غریبه ای اینترنتی را یاد بگیرند. احتمال اینکه کودکان در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی، برنامه های پیام رسان، اتاق های چت، ایمیل، وبازی های آنلاین به غریبه ها برخورد کنند زیاد است. والدین باید حواسشان به این شبکه باشد و از فرزندشان بخواهند که چطور فردی را که به صورت آنلاین با او در ارتباط است می شناسد. هر گونه مورد نامناسب باید مورد بررسی قرار گیرد و در صورت لزوم، گزارش شود. مطمئن شوید همچنین انها آگاه هستند که با کسانیکه به صورت آنلاین صحبت می کنند، ممکن است کسی که تظاهر می کنند نباشند. بازی کردن نقش یک فرد معروف، ساده ترین راه برای افراد خطرناک برای ایجاد ارتباط با کودکان است. به دست آوردن کودکان راهی است برای اغوای آنها. به کودکان باید آموزش داده شود که اگر کسی در فضای مجازی درخواست عکس خصوصی یا ملاقات حضوری کرد، باید فورا یک بزرگتر را در جریان بگذارند.
۲. لینک های ناشناس را باز نکنید
این مسئله چیزی است که برخی از بزرگسالان هنوز به خاطر باز کردن لینک های ناشناخته‌ای احساس گناه می‌کنند. این ضرورتا مربوط به ارتباطات اینترنتی یا ایمیل‌های اسپم نمی‌باشد (اگر چه باید از آنها اجتناب شود)اما دریافت لینک ها از دوستان در رسانه اجتماعی نیز ممکن است ناامن باشد. حساب‌ها را می توان هک کرد و ویروس‌ها می‌توانند باعث شوند که که لینک ها طوری به نظر برسند که از طریق یک منبع شناخته شده فرستاده شده اند و یک حس امنیت کاذب برای کودکان ایجاد کنند. هنگامی که بر روی آنها کلیک شود، یا میتواند امکان دسترسی هکرها به حساب کاربر یا یک ویروس به دستگاه کاربر بفرستد، که هر دوی آنها برای درز اطلاعات خصوصی خطرناک هستند. اگر یک کودک انتظار دریافت چیزی از دوست خود ندارد و لینک هیچ متنی همراه ندارد و یا متن بی ربط با محتواست، مطمئن شوید که از فرستنده سوال کند که لینک برای چه چیزی است و اینکه آیا خود آنها این لینک را ارسال کرده اند یا خیر، در غیر این صورت بهتر است از کلیک روی آن خودداری کنند. باید از لینک های منابع ناشناخته اجتناب کرد.
۳. اگر چیزی نامناسب دیدید چه باید بکنید
اینترنت دارای محتوای خوب، بد و بدتر است. اغلب کاربران می توانند به صفحه هایی که میخواهند، بدون اینکه به محتوای نامناسب انتقال داده شوند، وارد شوند. با این حال ممکن است برخی کاربران چیزی را ببینند که باعث می‌شود آنها احساس معذب بودن یا عدم امنیت کنند. در این موارد، بهتر است که کودکان را به صداقت در مورد یافتن این محتوا و گفتن به یک بزرگتر و مسئول، تشویق کنیم. زمانی که این موضوع را به کودک آموزش می‌دهید ضروری است که از لحن پشتیبانی، به جای قضاوت در مورد آن استفاده کنید. اگر کودک فکر کند که برای دیدن این موضوع به دردسر خواهد افتاد، احتمال کمتری دارد که آن را گزارش دهد و در عوض، تجربیات آنلاین منفی دیگر را مخفی نگه می دارد.
۴. اطلاعات خصوصی را، خصوصی نگه دارید
اگرچه به نظر می‌رسد که این یک نکته واضح است، اما باید به کودکان تاکید کرد که اطلاعات خصوصی باید خصوصی باقی بماند. این شامل کلمه عبور، هر گونه جزئیات مالی، آدرس آنها، شماره‌تلفن آنها، مدرسه آنها و حتی روز تولد آنها می‌شود. هر چیزی که میتواند برای حساب‌های کاربری مورد استفاده قرار گیرد یا ابزاری در اختیار غریبه ها برای ایجاد ارتباط با کودکان قرار دهد نباید در مکالمه آنلاین به اشتراک گذاشته شود.
۵. کلاه برداری اینترنتی
کودکان در زمان گذشته، تنها باید از قلدری در زمین‌بازی میترسیدند، در حالی که کودکان این روزها، ترس از مواجه شدن با کلاه برداران و زورگیران در خانه خودشان از طریق اینترنت را دارند. کلاه برداری اینترنتی به یک مساله بین‌المللی تبدیل شده است و تا حدی برای افزایش مشکلات بهداشت روانی در نسل جوان مقصر شناخته می‌شود. به همین دلیل است که این وظیفه، بزرگسالان مسئول در مدرسه و خانه است تا خطرات زورگیری اینترنتی را آموزش دهند.
۶. مراقب آنچه در فضای مجازی قرار می دهید باشید
این روزها اولین غریزه این است که همه چیز را به صورت آنلاین منتشر کنیم. چیزی که برای صبحانه می‌خورید، عکس حیوان خونگی تان، جایی که در زمان اشتراک پست در آن هستید. با این حال، این یک تصور غلط رایج است که زمانی که یک پست یا ویدئو حذف می‌شود، برای همیشه از بین رفته‌است. هیچ معلوم نیست که چند بار دیده شده، چه کسی یک کپی از آن را ذخیره کرده، یا آن را به اشتراک گذاشته است.
کودکان باید از خطرات محتوی وب آگاه باشند، به خصوص اگر چیزی است که ممکن است فرد دیگری را ناراحت کند. اگر در این مورد تردید دارید، آن را پست نکنید.
نکاتی برای بزرگترها
موتورهای جستجوی ایمن برای کودکان وجود دارند که می‌توانند به والدین و معلمان کمک کنند تا با مرور ایمن‌تر کار کنند. kiddle که توسط گوگل توسعه‌یافته است، به طور خودکار محتوای غیر اخلاقی را برای کاربران جوان مسدود می‌کند. همچنین قابلیت جستجوی تصویری، نسخه کودکانه از ویکی‌پدیا، جستجوی ویدیویی را دارد. مرورگرهای دوستدار کودکان نیز مانند Kiddle, Wacky safe , kidrex برای این کار وجود دارند.
کنترل های والدین
واضح است که کنترل والدین باید یک اجبار باشد. دقت کنید که پین ها و رمزهای عبور برای هر چیزی که نمی‌خواهید کودک به آنها دسترسی پیدا کند وجود دارد. وب سایت‌هایی وجود دارند که به شما این امکان را می‌دهند که در جستجوی ایمن داشته باشید و از نمایش محتوای نامناسب محافظت کنید.
محدودیت وضع کنید
اتصال ۲۴ ساعته به اینترنت برای هر کسی، به خصوص کودکان، سالم نیست. برای آنها محدودیت قرار دهید، به طور مثال ساعتهایی که آنها اجازه دارند به اینترنت متصل باشند وساعتهایی که باید دسترسیشان قطع شود.